Απιστευτη κομματαρα για σημερα κι απορω που δεν το καταλαβες……ΑΝΤΩΝΗΣ ΡΕΜΟΣ-ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΣΕ ΘΥΜΑΜΑΙ
Απιστευτη κομματαρα για σημερα κι απορω που δεν το καταλαβες……ΑΝΤΩΝΗΣ ΡΕΜΟΣ-ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΣΕ ΘΥΜΑΜΑΙ
Επιστροφη στη στηλη μας σημερα,μ`ενα εκπληκτικο τραγουδι,απο ενα συγκροτημα που κυριολεκτικα λατρευω! ROLLING STONES-GET OFF OF MY CLOUD
γιατι ολοι εχουμε αναγκη απο ενα ολοδικο μας συννεφο,οπου μεσα εκει βυθιζομαστε στις κρυφες,και οχι μονο,σκεψεις μας….ΚΑΛΗ ΑΚΡΟΑΣΗ!
Το διαστημικό σκάφος Voyager 1 της NASA έγινε το πρώτο κατασκευασμένο από τον άνθρωπο αντικείμενο που εξέρχεται πλέον από το ηλιακό μας σύστημα μετά από δεκαετίες ταξιδιού στο διαστημικό χώρο, ανακοίνωσαν αστρονόμοι.
Το Voyager 1 βγήκε από το ηλιακό σύστημα πέρυσι σε απόσταση περίπου 18 δισεκατομμυρίων χιλιομέτρων από τον ήλιο, αφήνοντας την επίδραση του ήλιου αφότου πέρασε χρόνια στην περιοχή που είναι γνωστή ως ηλιόσφαιρα, σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύεται στο περιοδικό Geophysical Research Letters.
Η ηλιόσφαιρα είναι το σύνορο ανάμεσα στο ηλιακό σύστημα και τον διαστρικό χώρο.
Οι αστρονόμοι κατέγραψαν αλλαγές στα επίπεδα ακτινοβολίας στις 25 Αυγούστου, καθώς οι κοσμικές ακτίνες από τον ήλιο είχαν πέσει σε χαμηλά επίπεδα και οι εκτός του ηλιακού συστήματος γαλαξιακές κοσμικές ακτίνες διαπερνούσαν το χώρο αυτό.
Θα έλεγα ότι "βρίσκεται έξω από την κανονική ηλιόσφαιρα", δήλωσε ο αστρονόμος Μπιλ Ουέμπερ. "Είμαστε σε μια νέα περιοχή. Και όλες οι μετρήσεις που κάνουμε τώρα είναι διαφορετικές και συναρπαστικές".
Το Voyager 1 εκτοξεύτηκε στις 5 Σεπτεμβρίου του 1977.
Επισκέφθηκε τον Δία και τον Κρόνο το 1979 και το 1980, στέλνοντας στη Γη τις πρώτες λεπτομερείς φωτογραφίες των δορυφόρων τους, ενώ μαζί με το αδελφό σκάφος Voyager 2 φωτογράφησαν όλους τους εξωτερικούς πλανήτες.
Το 1990, το Voyager πήρε την πρώτη ολοκληρωμένη φωτογραφία του ηλιακού μας συστήματος.
Πέρασε τα τελευταία χρόνια μελετώντας την ηλιόσφαιρα, η οποία περιβάλλει το εξωτερικό άκρο του ηλιακού συστήματος και όπου η επίδραση του ήλιου φθίνει.
Αλλα ακουγα πριν,αλλο τραγουδι μου ηρθε τωρα…οπως και να`χει ομως…. 2002 GR-ΕΣΥ ΜΟΥ`ΠΕΣ ΠΩΣ Μ`ΑΓΑΠΑΣ
Κοιτάξοντας το πληκτρολόγιο του υπολογιστή σας, αλλά και των παλαιότερων γραφομηχανών, θα διαπιστώσετε ότι τα «Q, W, E, R, Τ και Υ» είναι τα πρώτα έξι γράμματα, ενώ όλα είναι μπερδεμένα μεταξύ τους! Ποιος, όμως, αποφάσισε τη ρύθμιση αυτή και για ποιο λόγο ανακάτεψε τα γράμματα; Ας πάρουμε, λοιπόν, τα πράγματα από την αρχή! Η πρώτη γραφομηχανή κατασκευάστηκε το 1868 στις ΗΠΑ από τον Christopher Sholes Latham και περιελάμβανε έναν κινητό μηχανισμό με μελάνι, έναν μοχλό για τη συστροφή του χαρτιού και ένα πληκτρολόγιο με γράμματα, τα οποία ήταν τοποθετημένα αλφαβητικά.
Από την αρχή, όμως, της λειτουργίας τους οι γραφομηχανές παρουσίασαν πολλά προβλήματα, επειδή μπλόκαραν συνέχεια τα γράμματα και «κολλούσαν», εξαιτίας της μεγάλης ταχύτητας των γραμματέων. Η μόνη λύση στο πρόβλημα αυτό ήταν να μειώσουν την ταχύτητά τους οι δακτυλογράφοι, έτσι ώστε να μην «κολλάνε» τα πλήκτρα. Είναι χαρακτηριστικό, μάλιστα, ότι το πρόβλημα παρουσίαζαν κυρίως τα πρώτα γράμματα της Αλφαβήτα. Ο Latham σκέφτηκε τότε ότι μία ήταν η λύση: Έπρεπε να… μπερδέψει τις γραμματείς, ανακατεύοντας τα γράμματα στο πληκτολόγιο!
Αυτό ήταν! Η σκέψη του ήταν… μεγαλειώδης και η επιτυχία της αποτυπώθηκε πολύ γρήγορα και στην πράξη, αποδεικνύοντας ότι τελικά το… μπέρδεμα είχε αποτέλεσμα. Η ταχύτητα των γραμματέων μειώθηκε αισθητά, αφού για να σχηματίσουν πλέον μια λέξη έπρεπε να «διανύσουν» μεγαλύτερη… απόσταση με τα δάχτυλα στο πληκτρολόγιο, αλλά και να… ψάξουν λίγο παραπάνω τα γράμματα! Και -ω! του θαύματος- τα «κολλήματα» στα γράμματα εξαφανίστηκαν! Η επιτυχία του πληκτρολογίου «QUERTY» συνεχίζεται μέχρι σήμερα…
Οι πολιτικές και σεξουαλικές προτιμήσεις, οι θρησκευτικές πεποιθήσεις, η χρήση ναρκωτικών, ακόμα και ο βαθμός νοημοσύνης ή εσωστρέφειας/ εξωστρέφειας ενός ανθρώπου, είναι δυνατό να συναχθούν από τα πράγματα και τους ανθρώπους που επιλέγει κανείς στο Facebook, σύμφωνα με μια νέα βρετανική επιστημονική έρευνα.
Η μελέτη δείχνει ότι καθώς τα εκατομμύρια των χρηστών του μεγαλύτερου κοινωνικού δικτύου εκδηλώνουν τις προτιμήσεις τους για «αθώα» πράγματα, όπως βιβλία, τραγούδια και ταινίες, στην πραγματικότητα, ακόμα κι αν δεν το θέλουν, αποκαλύπτουν πολύ σημαντικότερα πράγματα για τον εαυτό τους.
Χρησιμοποιώντας ειδικούς αλγόριθμους κατά την ανάλυση των ελεύθερα προσβάσιμων στοιχείων που βρίσκονται στο Facebook, οι ερευνητές αυτομάτως έφεραν στο φως ιδιαιτέρως ακριβή προσωπικά «πορτρέτα» των χρηστών, γεγονός που μάλλον πρέπει να προκαλεί ανησυχίες από την άποψη της πιθανής παραβίασης των προσωπικών δεδομένων.
Η αυτόματη - μηχανική ανάλυση των ψηφιακών αρχείων αποδεικνύεται ότι μπορεί να εκθέσει πτυχές του χρήστη, που ο τελευταίος θα προτιμούσε να μείνουν κρυφές ή πάντως όχι σε κοινή θέα.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον ψυχολόγο Μάικλ Κοζίνσκι του Κέντρου Ψυχομετρικής του πανεπιστημίου του Κέμπριτζ, σε συνεργασία με την Microsoft Research, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ (PNAS), μελέτησαν περίπου στοιχεία για 58.000 εθελοντές, οι οποίοι υποβλήθηκαν σε online ψυχομετρικά τεστ προσωπικότητας μέσω μιας ειδικής εφαρμογής (myPersonality).
Στη συνέχεια, οι ερευνητές συσχέτισαν στατιστικά τα αποτελέσματα των τεστ με τα "likes" αυτών των ατόμων στο facebook και έτσι ανέπτυξαν αλγόριθμους, που αυτομάτως αποκαλύπτουν όψεις της προσωπικότητας του ατόμου.
Το λογισμικό -που στη συνέχεια ελέγχθηκε σε άλλους χρήστες- αποδείχτηκε ικανό σε ποσοστό 88% να προσδιορίσει τις σεξουαλικές προτιμήσεις των ομοφυλόφιλων ανδρών (έναντι 75% των ομοφυλόφιλων γυναικών), σε ποσοστό 95% διέκρινε σωστά τη φυλή του χρήστη (λευκός ή έγχρωμος), σε ποσοστό 93% το φύλο και σε ποσοστό 85% διέγνωσε σωστά τις πολιτικές πεποιθήσεις του χρήστη (δημοκρατικός ή συντηρητικός/ρεπουμπλικάνος).
Το θρήσκευμα (χριστιανός ή μουσουλμάνος) προσδιορίστηκε από τους αλγόριθμους με επιτυχία 82%, η χρήση ναρκωτικών, αλκοόλ και άλλων ουσιών σε ποσοστό 65% έως 73% και η ύπαρξη ή όχι σχέσης με άλλο πρόσωπο σε ποσοστό 65% (ειδικότερα το πρόγραμμα προβλέπει με σχετική ακρίβεια 60% ακόμα κι αν οι γονείς ενός χρήστη έχουν χωρίσει πριν αυτός γίνει 21 ετών!).
Είναι αξιοσημείωτο ότι οι ανωτέρω προτιμήσεις και ιδιότητες συνήθως δεν δηλώνονταν ρητά στο Facebook και δεν αποκάλυπταν όλα αυτά τα γνωρίσματα των χρηστών.
Όμως το πρόγραμμα λογισμικού μπορούσε να βγάζει συμπεράσματα, συνδυάζοντας τεράστιες ποσότητες πληροφοριών από τις προτιμήσεις των χρηστών σε διάφορους τομείς (π.χ. μουσική και τηλεοπτικές σειρές), προκειμένου να δημιουργήσει προσωπικά «προφίλ».
Η δυνατότητα αυτή ασφαλώς θα χαροποιήσει τις εταιρίες μάρκετινγκ και διαφήμισης, που έχουν μια ακόμη επιβεβαίωση για την αξία των κοινωνικών δικτύων, προκειμένου να προωθήσουν διάφορα προϊόντα και υπηρεσίες με επιλεκτικό τρόπο σε επί μέρους ομάδες χρηστών.
Όμως, από την άλλη, η νέα μελέτη ήδη προκάλεσε την ανησυχία των οργανώσεων προστασίας του προσωπικού απορρήτου, όπως η Big Brother Watch, εκπρόσωπος της οποίας ανέφερε ότι «αυτή η έρευνα πρέπει να σημάνει τον κώδωνα κινδύνου».
Πρόσθεσε, πως «πρέπει να σκεφτούμε εξ αρχής πόσα δεδομένα μοιραζόμαστε με τη θέλησή μας», διότι τελικά είναι δυνατό να κατηγοριοποιηθούν οι χρήστες του facebook, ακόμα και να προβλεφθεί η συμπεριφορά τους σε πεδία άκρως ευαίσθητα και προσωπικά, με παράλληλη εμπορική εκμετάλλευση αυτών των στοιχείων.
«Μπορώ να φανταστώ καταστάσεις όπου τα διαθέσιμα δεδομένα και η τεχνολογία ανάλυσής τους μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την πρόβλεψη των πολιτικών απόψεων και του σεξουαλικού προσανατολισμού, δημιουργώντας απειλές για την ελευθερία ή ακόμα και για τη ζωή», προειδοποίησε και ο υπεύθυνος της έρευνας Μάικλ Κοζίσνκι, ο οποίος δήλωσε «πλήρως έκπληκτος από την ακρίβεια των προβλέψεων».
Η γνωστή ιστοσελίδα "goal.com" δημοσιοποίησε τη λίστα με τους πενήντα ποδοσφαιριστές που... ένας τραπεζικός λογαριασμός δεν αρκεί για να χωρέσει τα λεφτά τους.
Με λίγα λόγια, μας έδωσε στο πιάτο τους παίκτες που η τσέπη τους φτάνει στον... αστράγαλο.
Πρώτος στη σχετική λίστα είναι ο Ντέιβιντ Μπέκαμ. Ο Άγγλος μέσος διανύει το 37o έτος της ηλικίας του, αλλά η... περδικούλα του το λέει ακόμη μιας και το χειμώνα έκανε το Παρίσι να φωνάζει το όνομά του με τη μεταγραφή του στην Παρί.
Ο "Μπεκς" έχει περιουσία που αγγίζει τα 175.000.000 βρετανικές λίρες!
Ποσό λογικό, μιας και εκτός από το τόπι που έχει αποδείξει ότι του μιλάει, χτήματα του έχει φέρει και η εμφάνισή του, καθώς συχνά τον βλέπουμε να πρωταγωνιστεί σε μεγάλες διαφημιστικές καμπάνιες μεγάλων οίκων μόδας όπως η Armani.
Στη δεύτερη θέση είναι ο άνθρωπος με τις τέσσερις "χρυσές μπάλες", ο Λιονέλ Μέσι. Ο Αργεντινός είναι κατά 55.000.000 λίρες... φτωχότερος από τον Μπέκαμ, ενώ η πρώτη τριάδα βρίσκει τον Κριστιάνο Ρονάλντο να έχει 112.000.000 λίρες.
Στη σχετική λίστα ακολουθούν οι Βραζιλιάνοι Κακά και Ροναλντίνιο οι οποίοι έχουν από 66.500.000 και 63.000.000 λίρες.
Η Ανζί έκανε έχει κάνει τον Ετό τον 6ο πλουσιότερο ποδοσφαιριστή, με τον Ρούνεϊ να τον ακολουθεί και τον Ιμπραχίμοβιτς να είναι μπροστά από τον Ριβάλντο.
Ο πρώην άσος του Ολυμπιακού και της ΑΕΚ έχει αγωνίζεται στα 40 του στη Σάο Καετάνο και όλα αυτά τα χρόνια στα γήπεδα έχει καταφέρει να κερδίσει 45.500.000 λίρες.
Στη 10η θέση είναι ένας ακόμη ποδοσφαιριστής της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, ο Ρίο Φέρντιναντ.
Ιδού οι 50 πιο ακριβοπληρωμένοι ποδοσφαιριστές (στη λίστα έχουν υπολογιστεί περιουσιακά στοιχεία όπως μισθοί, μπόνους, χορηγίες, ακίνητα και άλλες επιχειρηματικές δραστηριότητες):
1. Ντέιβιντ Μπέκαμ (Παρί Σεν Ζερμέν) - 175.000.000
2. Λιονέλ Μέσι (Μπαρτσελόνα) - 115.500.000
3. Κριστιάνο Ρονάλντο (Ρεάλ) - 112.000.000
4. Κακά (Ρεάλ) - 66.500.000
5. Ροναλντίνιο (Ατλέτικο Μινέιρο) - 63.000.000
6. Σάμουελ Ετό (Ανζί) - 52.000.000
7. Γουέιν Ρούνεϊ (Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ) - 50.000.000
8. Ζλάταν Ιμπραχίμοβιτς (Παρί Σεν Ζερμέν) - 47.000.000
9. Ριβάλντο (Σάο Καετάνο) - 45.500.000
10. Ρίο Φέρντιναντ (Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ) - 42.000.000
11. Τιερί Ανρί (Νιου Γιορκ Ρεντ Μπουλς) - 41.000.000
12. Μάικλ Όουεν (Στόουκ) - 40.500.000
13. Ραούλ (Αλ Σαντ) - 38.000.000
14. Νταβίδ Βίγια (Μπαρτσελόνα) - 37.000.000
15. Ρόμπι Κιν (ΛΑ Γκάλαξι) - 35.500.000
16. Ράιαν Γκιγκς (Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ) - 34.500.000
17. Φρανκ Λάμπαρντ (Τσέλσι) - 33.000.000
18. Ρόμπι Φάουλερ (ελεύθερος) - 32.500.000
19. Στίβεν Τζέραρντ (Λίβερπουλ) - 32.000.000
20. Ρομπίνιο (Μίλαν) - 31.000.000
21. Ίκερ Κασίγιας (Ρεάλ Μαδρίτης) - 30.000.000
22. Φρανκ Ριμπερί (Μπάγερν Μονάχου) - 29.000.000
23. Τζον Τέρι (Τσέλσι) - 27.500.000
24. Ντιντιέ Ντρογκμπά (Γαλατάσαραϊ) - 25.000.000
25. Φερνάντο Τόρες (Τσέλσι) - 25.000.000
26. Γουέσλι Σνάιντερ (Γαλατάσαραϊ) - 22.000.000
27. Νικολά Ανελκά (Γιουβέντους - δανεικός) - 21.500.000
28. Αλεσάντρο ντελ Πιέρο (Σίδνεϊ) - 21.000.000
29. Μίροσλαβ Κλόζε (Λάτσιο) - 20.500.000
30. Φίλιπ Λαμ (Μπάγερν Μονάχου) - 20.500.000
31. Φραντσέσκο Τότι (Ρόμα) - 20.500.000
32. Πετρ Τσεχ (Τσέλσι) - 20.500.000
33. Νέιμαρ (Σάντος) - 20.000.000
34. Άριεν Ρόμπεν (Μπάγερν Μονάχου) - 20.000.000
35. Μπάστιαν Σβαϊνστάιγκερ (Μπάγερν Μονάχου) - 20.000.000
36. Τζο Κόουλ (Γουέστ Χαμ) - 19.500.000
37. Αντρέα Πίρλο (Γιουβέντους) - 19.500.000
38. Πολ Σκόουλς (Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ) - 19.000.000
39. Ντάμιεν Νταφ (Φούλαμ) - 18.500.000
40. Παρκ Τζι-Σουνγκ (ΚΠΡ) - 18.000.000
41. Ντανιέλε ντε Ρόσι (Ρόμα) - 18.000.000
42. Κλάρενς Ζέεντορφ (Μποταφόγκο) - 18.000.000
43. Νταβίντ Τρεζεγκέ (Ρίβερ Πλέιτ) - 17.500.000
44. Τσάβι (Μπαρτσελόνα) - 17.500.000
45. Τζιανλουίτζι Μπουφόν (Γιουβέντους) - 17.000.000
46. Άσλεϊ Κόουλ (Τσέλσι) - 17.000.000
47. Σχουνσούκε Νακαμούρα (Γιοκοχάμα) - 17.000.000
48. Μικαέλ Εσιέν (Ρεάλ Μαδρίτης - δανεικός) - 16.500.000
49. Γιάγια Τουρέ (Μάντσεστερ Σίτι) - 16.500.000
50. Αλεσάντρο Νέστα (Μόντρεαλ Ίμπακτ) - 16.000.000
Τα αρχαία Ελληνικά ανέκδοτα είναι πνευματώδη και διδακτικά. Μας χαρίζουν το γέλιο αλλά εκφράζουν και το αρχαίο Ελληνικό πνεύμα στην πιο χαριτωμένη μορφή του.
Διαβάστε μερικά:
Είπε κάποιος στον Αρίστιππο ότι η Λαΐδα δεν τον αγαπά, αλλά προσποιείται ότι τον αγαπά. Ο Αρίστιππος απάντησε:
«Ούτε το κρασί ή το ψάρι με αγαπούν, εγώ όμως τα απολαμβάνω».
Ένας άντρας είπε στην ερωτομανή γυναίκα του:
«Τι θέλεις να κάνουμε, να φάμε ή να κάνουμε έρωτα».
Εκείνη του είπε:
«Ό,τι θέλεις, ψωμί πάντως δεν έχουμε».
Είπε κάποιος στον Διογένη:
«Οι συμπολίτες σου σε καταδίκασαν σε εξορία».
Και ο φιλόσοφος απάντησε:
«Κι εγώ τους καταδίκασα να μένουν στον τόπο τους».
Ο Διδύμων, οφθαλμίατρος της εποχής εξετάζει το μάτι μιάς κοπέλας. Ο Διογένης τον βλέπει. Ξέρει ο Διογένης ότι ο Διδύμων είναι τύπος ερωτίλος, κοινώς γυναικάς. Και του λέγει «Πρόσεξε Διδύμωνα, μήπως εξετάζοντας τον οφθαλμό, φθείρεις την κόρην».
Επαινούσαν μερικοί μπροστά στον Άγη τους Ηλείους, γιατί ήταν πολύ δίκαιοι κριτές στους Ολυμπιακούς αγώνες. Ο Άγης ρώτησε με απορία:
- Και είναι τόσο σπουδαίο το ότι οι Ηλείοι μια φορά στα τέσσερα χρόνια γίνονται δίκαιοι;
Ένας πατέρας ζήτησε από τον Αρίστιππο να διδάξει τον γιο του. Ο φιλόσοφος ζήτησε αμοιβή 500 δραχμές. Ο πατέρας θεώρησε υπερβολικό το ποσό.
-«Με τόσα χρήματα», είπε, «θα μπορούσα να αγοράσω ένα ζώο».
-«Αγόρασε», είπε ο Αρίστιππος, «κι έτσι θα έχεις δύο».
Ο Διογένης ζητούσε ελεημοσύνη απο ένα άγαλμα. Όταν τον ρώτησαν γιατί
κάνει κάτι τέτοιο απάντησε:
- Εξασκούμαι στο να μην απογοητεύομαι απο την αναισθησία των ανθρώπων.
Παρακινούσαν τον Φίλιππο τον Μακεδόνα να εξορίσει κάποιον που τον κακολογούσε. Ο Φίλιππος απάντησε:
- Δεν είστε καλά!! Θέλετε να τον στείλω να με κατηγορεί και σ’ άλλα μέρη;
Ένας φαλακρός έβριζε τον Διογένη. Ο φιλόσοφος γύρισε και του είπε:
«Δεν σου ανταποδίδω τις βρισιές, αλλά θα ήθελα να πω ένα «μπράβο» στις τρίχες σου, γιατί απαλλάχτηκαν από ένα κακορίζικο κεφάλι».
Ρώτησε κάποιος τον Αντισθένη τι είδους γυναίκα θα ήταν κατάλληλη για γάμο. Ο φιλόσοφος του είπε:
«Το πράγμα είναι δύσκολο. Αν παντρευτείς ωραία, θα την έχεις με άλλους κοινή, αν άσχημη, θα είναι σαν να σου επέβαλαν ποινή».
Πληροφορήθηκε ο Αριστοτέλης από κάποιον ότι μερικοί τον έβριζαν. Ο φιλόσοφος απάντησε: «Καθόλου δεν με νοιάζει. Όταν είμαι απών, δέχομαι ακόμα και να με μαστιγώνουν».
Πηγή: «Αρχαία Ελληνικά Ανέκδοτα»
1. Δεν έχουν κάποια επίσημη θρησκεία, με λίγα λόγια είναι άθεοι.
2. Δεν είναι Ρατσιστές (τους βοηθούν όλους, χωρίς φυλετικές ή οποιουδήποτε είδους διακρίσεις).
3. Φοράνε όλοι τις ίδιες στολές.
4. Δεν υπάρχουν κοινωνικές τάξεις, βρίσκονται όλα στο ίδιο σημείο της κοινωνικής πυραμίδας, ακόμη και η Στρουμφίτα.
5. Δεν υπάρχει ιδιωτική περιουσία, καθώς ακόμη και τα σπιτάκια τα οποία κατοικούν δεν τους ανήκουν. Το φαγητό και οι πρώτες ύλες είναι κοινά και μοιράζονται εξίσου.
6. Υπάρχει κατανομή εργασιών και τα στρουμφάκια δεν αλλάζουν επαγγέλματα. Υπάρχει το στρουμφ χτίστης, γεωργός, μάγειρας κτλ.
Επιπλέον υπάρχουν και άλλα χαρακτηριστικά που οδηγούν στο συμπέρασμα ότι τα Στρουμφ ασπάζονται την κομμουνιστική ιδεολογία. Σε ένα επεισόδιο στην αυλή του Λιχούδη και φυτρώνει ένα δέντρο με σοκολατένια νομίσματα. Μετά αντί να τα μοιραστεί με τα αλλα στρουμφάκια, τα θεωρεί δικά του και τα πουλάει στα άλλα στρουμφάκια αντί απαραίτητων γι αυτά εργαλεία (τα βάρη του Προκόπη, την τσάπα του Κηπουρού, τα εργαλεία του Ξεφτέρη). Χωρίς αυτά η στρουμφοκοινωνία καταρρέει αφού δεν μπορεί να παραχθεί τίποτα. Η κατάσταση σώζεται μετά από παρέμβαση του Μπαμπαστρούμφ που εξηγεί στο Λιχούδη ότι για την κατάσταση φταίει η παράλογη ανάγκη του να συγκεντρώσει πλούτο.
Σε άλλο επεισόδιο η αυτόματη μηχανή παραγωγής φαγητού του Ξεφτέρη οδηγεί τα στρούμφάκια σε υπερκατανάλωση με αποτέλεσμα να εξαντληθούν οι φυσικοί πόροι (στρουμφόμουρα). Ακολουθεί πανικός και την κρίση αποτρέπει ο Μπαμπαστρούμφ με καταστροφή της μηχανής και δημιουργία αποθήκης φαγητού.
Τέλος ο Δρακουμέλ κυνηγάει τα στρουμφάκια όχι για να τα φάει (αυτό γίνεται στα τελευταία επεισόδια) αλλά για να παράξει χρυσό. Ο Δρακουμέλ δηλαδή είναι ο εκπρόσωπος του καπιταλισμού.
Αναφέρουμε τα παραπάνω ως χιουμοριστικά και μόνο, αν και η σχετική συζήτηση κρατάει χρόνια στο διαδίκτυο στη σοβαρή της μορφή.
Τα 15 καλύτερα ιστορικά cafès στην Ευρώπη, αγαπημένα στέκια συγγραφέων, αριστοκρατών, ποιητών, πολιτικών έχουν και από μία ενδιαφέρουσα ιστορία να διηγηθούν. Και η αλήθεια είναι ότι δεν υπάρχει καλύτερο μέρος για να δοκιμάσετε από μια… φέτα αναμνήσεων και να πιείτε μια… γουλιά του παρελθόντος. Και αυτά σε έναν πολυπολιτισμικό ευρωπαϊκό δίσκο σερβιρίσματος της ιστορίας.
1. La Closerie des Lilas, Παρίσι
Ο Έρνεστ Χέμινγουεϊ, ο Henry Miller, ο Apollinaire και ο Σεζάν ήταν μόνιμοι θαμώνες. Κάθε Τρίτη μοιράζονταν τις θεωρίες, της απόψεις και τους στοχασμούς τους, ενώ ο Χέμινγουεϊ έγραφε απομονωμένος στη βεράντα του.
2. Café New York, Βουδαπέστη
Ένα από τα πιο όμορφα καφενεία στην Ευρώπη -αν όχι του κόσμου- αποτέλεσε τόπο συνάντησης των καλλιτεχνών του 20ού αιώνα. Περίτεχνη διακόσμηση και περιβάλλον που αποπνέει άρωμα περασμένης εποχής.
3. Café Central, Βιέννη
Με μαρμάρινες κολόνες, βαρύτιμους πολυελαίους και περίτεχνες διακοσμήσεις, το καφενείο αυτό αποτελεί άριστο παράδειγμα αρχιτεκτονικής των αρχών του 19ου αιώνα. Κρυμμένο μέσα σε ένα ιστορικό παλάτι, έχει συνδέσει το όνομάτου με τους διανοούμενους της μουσικής τέχνης ακόμα από το άνοιγμάτου το 1876.
4. Majestic Café, Πόρτο
Εντυπωσιακή πρόσοψη, εξαιρετικοί εσωτερικοί χώροι και ένας ευχάριστος κήπος. Φημισμένο για την Belle Epoque ατμόσφαιρά του, το καφενείο αυτό είναι ίσως ένα από τα πιο φωτογραφημένα cafè στον κόσμο, πόσω μάλλον στην Ευρώπη.
5. Cafè Chris, Άμστερνταμ
Το Cafè Chris ιδρύθηκε το 1624 και αποτελεί ιστορικό ορόσημο της περιοχής, βασικό χαρακτηριστικό του οποίου είναι ότι η νικοτίνη έχει ποτίσει δάπεδα και ταβάνια!
6. Caffe Torino, Τορίνο
Το Τορίνο είναι η πρώτη ευρωπαϊκή πόλη που ανέπτυξε έντονη κουλτούρα γύρω από τον καφέ και συνεχίζει με το ίδιο τέμπο. Το ελκυστικό Caffe Torino άνοιξε για πρώτη φορά το 1903 και ξεχώρισε αμέσως για τη βαριάεπίπλωση και τα εντυπωσιακά τζάκια του. Μια ολόκληρη στρατιά από διάσημα ονόματα όπως η Ava Gardner, ο Alcide De Gaspari και ο πιανίστας Ludovico Einaudi πέρασαν την πόρτα του, προσδίδοντας επιπλέον αίγλη.
7. Το Antico Caffe Greco, Ρώμη
Είναι το δεύτερο παλαιότερο καφέ στην Ιταλία και το παλαιότερο σε όλη την Ρώμη. Από τότε που άνοιξε τις πόρτες του στη Via dei Condotti το 1760 έχει φιλοξενήσει ιστορικές προσωπικότητες, όπως η Stendhal, ο Γκαίτε, ο Byron, ο Franz Liszt, ο Henrik Ibsen, ο Χανς Κρίστιαν Άντερσεν, ο Βάγκνερ, ο Καζανόβα.
8. Ultieme Hallucinatie, Βρυξέλλες
Στεγάζεται σε ένα αρχοντικό που χτίστηκε κατά το δεύτερο τέταρτο του 19ου αιώνα. Με κομψό νεοκλασικό στυλ και γεμάτο με όμορφα βιτρό, αποτελεί ένα από τα ωραιότερα μέρη για να απολαύσει κάποιος αρωματικό καφέ και ζαχαρωτά.
9. Café Slavia, Πράγα
Κοντά στην διάσημη και αγαπημένη Γέφυρα του Καρόλου και στο Εθνικό Θέατρο, άνοιξε προς τα τέλη του 19ου αιώνα και έχει φιλοξενήσει πολλούς καλλιτέχνες και πολιτικούς. Ακόμα και ο Vaclav Havel απολάμβανε εδώ τον καφέ του πριν αναλάβει πρόεδρος της Δημοκρατίας της Τσεχίας. Στα must, το καλό αψέντι.
10. Jama Michalika, Κρακοβία
Φημίζεται για την εκκεντρική διακόσμηση καθώς οι τοίχοι κοσμούνται με καρικατούρες μεγάλων καλλιτεχνών από το χώρο της υποκριτικής τέχνης, της λογοτεχνίας και του τραγουδιού και αποτελεί αγαπημένο στέκι των μποέμ.
11. Caffe Florian, Βενετία
Το Caffe Florian στη Βενετία άνοιξε για πρώτη φορά το 1720 – θεωρείται το παλαιότερο καφέ στην Ιταλία, αν όχι του κόσμου. Διάσημοι θαμώνες ο Γκαίτε και ο Καζανόβα.
12. Café de l’Opera, Βαρκελώνη
Οι φίλοι της Art Nouveau μάλλον θα απολαύσετε αυτό το καφενείο περισσότερο. Σε ειδυλλιακή τοποθεσία, ακριβώς απέναντι από την όπερα μέσα στο πολυσύχναστο κέντρο της Las Ramblas, είναι το ιδανικό μέρος για να νιώσει κάποιος στο έπακρο τη ζωή της πόλης. Αποτελεί στέκι καλλιτεχνών και μουσικών όπερας για πάνω από έναν αιώνα.
13. Α Brasileira, Λισαβόνα
Ένα από τα παλαιότερα και πιο γνωστά καφέ στην παλιά συνοικία της πόλης. Ξεκίνησε τη λειτουργία του στις αρχές του 20ού αιώνα και διακρίνεται για την κομψότητα… παλαιάς κοπής τόσο στη διακόσμηση όσο και στους θαμώνες.
14. Cafè Buchwald, Βερολίνο – το καλύτερο για γλυκό δόντι του
Άνοιξε το 1900 και ειδικεύεται εκτός από τον καφέ στο χειροποίητο κέικ σοκολάτας. Και μπορεί η διακόσμησή του να παραπέμπει σε… ντεμοντέ σαλόνι κατοικίας, όμως το προτιμούν ως επί το πλείστον νεαρές ηλικίες.
15. Cafè Odeon, Ζυρίχη
Ένα από τα πιο διάσημα καφέ της Ζυρίχης, άνοιξε το 1910 και υπήρξε το αγαπημένο στέκι πολλών ζωγράφων, συγγραφέων, μουσικών και επιστημόνων μεταξύ των οποίων ο Άλμπερτ Αϊνστάιν, ο Τζέιμς Τζόις, ο Λένιν και ο Πικάσο. Σημείο συνάντησης πνευματικών ανθρώπων της εποχής αλλά και της υψηλής κοινωνίας. Σήμερα αποτελεί σήμα-κατατεθέν της πόλης αλλά και ζωντανή ανάμνηση του παρελθόντος.
Ένα άστρο που θεωρείται το αρχαιότερο που έχει ποτέ εντοπιστεί, θα μπορούσε να είναι γηραιότερο και από το ίδιο το σύμπαν, αλλά οι επιστήμονες πιστεύουν ότι υπάρχει μία εξήγηση για αυτό το παράδοξο: απλώς δεν έχουν κάνει καλές μετρήσεις έως τώρα.
Το άστρο «Μαθουσάλας» του γαλαξία μας, με την επίσημη ονομασία HD 140283, θεωρείτο έως τώρα ότι είχε ηλικία 16 δισεκατομμυρίων ετών, τη στιγμή που το σύμπαν εκτιμάται πως δημιουργήθηκε πριν από 13,8 δισεκατομμύρια χρόνια. Η νέα πιο ακριβής εκτίμηση των αστρονόμων τοποθετεί την ηλικία του άστρου στα 14,5 δισεκατομμύρια χρόνια, δηλαδή και πάλι εμφανίζεται πιο γέρικο από το σύμπαν.
Επειδή όμως παραμένει ακόμα ένας βαθμός αβεβαιότητας στις μετρήσεις (συν/πλην 800 εκατ. χρόνια), οι αστρονόμοι θεωρούν ότι τελικά το άστρο μπορεί να έχει ηλικία οριακά μικρότερη από το σύμπαν, δηλαδή 13,7 δισεκατομμύρια χρόνια, με άλλα λόγια να είναι τελικά ένα από τα πρώτα-πρώτα άστρα που φώτισαν το αρχαίο διάστημα.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Χάουαρντ Μποντ του πανεπιστημίου της Πενσιλβάνια, πραγματοποίησαν τους νέους υπολογισμούς με τη βοήθεια του διαστημικού τηλεσκοπίου «Χαμπλ» της NASA και έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό αστροφυσικής «Astrophysical Journal Letters», σύμφωνα με το Space.com.
Το εν λόγω άστρο, που βρίσκεται στις παρυφές του γαλαξία μας, εκεί όπου υπάρχουν και άλλα αρχαία άστρα, είναι γνωστό εδώ και πάνω από ένα αιώνα, κινούμενο με μεγάλη ταχύτητα στον ουρανό (περίπου 1,3 εκατ. χλμ. την ώρα). Σήμερα βρίσκεται στην κατεύθυνση του αστερισμού του Ζυγού και μπορεί να γίνει ορατό ακόμα και με κιάλια.
Πιθανότατα κάποτε ανήκε σε έναν άλλο νάνο-γαλαξία, τον οποίο «κατάπιε» ο δικός μας γαλαξίας πριν από τουλάχιστον 12 δισεκατομμύρια χρόνια. Το άστρο, που βρίσκεται σε απόσταση περίπου 190 ετών φωτός από τη Γη, έχει μόλις αρχίσει να «φουσκώνει» και να εισέρχεται στη φάση του «ερυθρού γίγαντα».
Οι ερευνητές ευελπιστούν ότι νέες μετρήσεις στο μέλλον θα το χρονολογήσουν με βεβαιότητα λίγο μετά τη γέννηση του σύμπαντος. Αλλιώς, το παράδοξο για την κοσμολογία θα παραμένει!
Απεβίωσε ο Ούγκο Τσάβες στις 5 Μάρτιου του 2013 στις 16.25 (τοπική ώρα) μετά από πολύχρονη μάχη με τον καρκίνο. Η ανακοίνωση του θανάτου του προέδρου της Βενεζουέλας έγινε από τον αντιπρόεδρο Νίκολας Μαδούρο με δάκρυα στα μάτια.
(H ανακοίνωση του θανάτου του Ούγκο Τσάβες από τον Νίκολας Μαδούρο)
Nωρίτερα, ο ίδιος ο Μαδούρο υποστήριξε, μιλώντας κατά τη διάρκεια έκτακτου υπουργικού συμβουλίου που συγκλήθηκε, πως η ασθένεια του προέδρου Ούγο Τσάβες οφείλεται σε «επίθεση» του εχθρού-καθώς συνεχίζουν να οργιάζουν οι φήμες περί ραγδαίας επιδείνωσης της κατάστασης της υγείας του λατινοαμερικάνου ηγέτη.
Σύμφωνα με τα λεγόμενά του κατά το υπουγικό, ο Τσάβες διένυε τις «πιο δύσκολες ώρες του», αφότου υποβλήθηκε τον περασμένο Δεκέμβριο σε εγχείριση για την αφαίρεση καρκινικού όγκου.
Ο αντιπρόεδρος επέμεινε στην ανάγκη ο στρατός να παραμείνει πιστός στην κυβέρνηση, καταγγέλλοντας «συνωμοσίες» για την ανατροπή της.
Αναφερόμενος στο ενδεχόμενο ενός στρατιωτικού συνωμοτικού σχεδίου, ο Μαδούρο ανακοίνωσε πως απελάθηκε ο διπλωματικός ακόλουθος των ΗΠΑ ως υποκινητής των συνομωσιών αυτών.
Ο ίδιος πρόσθεσε πως έχουν ληφθεί «ειδικά μέτρα» για να αποτραπούν δολιοφθορές και άλλες συνωμοτικές δράσεις.
Βιογραφικό
Ο Ούγκο Τσάβες γεννήθηκε στις 28 Ιουλίου του 1954. Προερχόμενος από πολύτεκνη οικογένεια εργατικής τάξεως, ο Τσάβες ακολούθησε καριέρα αξιωματικού, λαμβάνοντας στρατιωτική εκπαίδευση στους αλεξιπτωτιστές.
Το 1983 ίδρυσε το Μπολιβαριανό Επαναστατικό Κίνημα 200 (Movimiento Bolivariano Revolucionario 200, MBR-200).
Λίγα χρόνια αργότερα, στις 4 Φεβρουαρίου του 1992, μαζί με το MBR-200 πραγματοποίησε απόπειρα πραξικοπήματος κατά του προέδρου της Βενεζουέλας Κάρλος Άντρες Πέρες, με 18 νεκρούς και 60 τραυματίες. Η απόπειρα για την κατάληψη της εξουσίας απέτυχε και μια ακόμα προσπάθεια, το Νοέμβριο του 1992, είχε αποτέλεσμα την κατάληψη του κτηρίου της κρατικής τηλεόρασης. Στη διάρκεια αυτού του γεγονότος, το οποίο επίσης απέτυχε, ο Τσάβες βρισκόταν στη φυλακή.
Έπειτα από δύο χρόνια, έλαβε αμνηστία από τον Πρόεδρο Ραφαέλ Καλντέρα. Αναδόμησε το MBR και το έκανε πολιτικό κόμμα με το όνομα «Κίνημα για την Πέμπτη Δημοκρατία».
Στις εκλογές της 6ης Δεκεμβρίου του 1998 ο Ούγκο Τσάβες εξελέγη Πρόεδρος της Βενεζουέλας. Οι εκλογές αυτές είχαν τη μεγαλύτερη συμμετοχή των τελευταίων τεσσάρων δεκαετιών, που έφτανε το ποσοστό των 56,2%.
Ο Τσάβες εφάρμοσε το πολιτικό του πρόγραμμα που περιελάμβανε αναδιανομή της γης, προγράμματα στέγασης, μόρφωσης, περίθαλψης και παιδείας για τους φτωχούς.
Στις 2 Φεβρουαρίου του 1999, ορκίστηκε Πρόεδρος και διά δημοψηφίσματος δημιούργησε Συντακτική Εθνοσυνέλευση. Ακολούθησε η νίκη του στις βουλευτικές εκλογές, με το κόμμα του να καταλαμβάνει 120 έδρες σε σύνολο 131.
Βάσει του νέου Συντάγματος, η χώρα μετονομάστηκε σε «Μπολιβαριανή Δημοκρατία της Βενεζουέλας», για να τιμηθεί ο ήρωας της ανεξαρτησίας, Σιμόν Μπολιβάρ.
Η θητεία του προέδρου αυξήθηκε σε έξι χρόνια και επετράπη η δεύτερη θητεία των Προέδρων. Οι πολιτειακές αλλαγές εγκρίθηκαν σε δημοψήφισμα, το Δεκέμβριο του 1999. Τον Ιούλιο του 2000 διεξήχθησαν εκλογές για την Εθνοσυνέλευση. Ταυτόχρονα, ο Τσάβες πέτυχε την επανεκλογή του στην προεδρία. Την περίοδο 2000-2001 κυβέρνησε με διατάγματα.
Στις 9 Απριλίου του 2002, τα συνδικάτα κήρυξαν απεργία. Κατά τη διάρκεια διαδηλώσεων κατά της απόλυσης του προέδρου μεγάλης εταιρείας πετρελαίου, ξέσπασε βία, με 17 νεκρούς και εκατοντάδες τραυματίες. Γιατροί ανέφεραν ότι πολλά από τα θύματα είχαν πυροβοληθεί από ελεύθερους σκοπευτές, ωστόσο η έρευνα πάγωσε και δεν έγινε γνωστό τι ακριβώς συνέβη εκείνη την ημέρα.
Στο μεταξύ, παραιτήθηκε ο διοικητής των Ενόπλων Δυνάμεων, Λούκας Ρινκόν Ρομέρο, αφού πρώτα ανακοίνωσε σε εθνικό δίκτυο την παραίτηση του Τσάβες, ωστόσο, ο Τσάβες ανέφερε αργότερα ότι συνελήφθη όμηρος. Νέος πρόεδρος αυτοανακηρύχθηκε ο Πέδρο Καρμόνα, πρόεδρος του συνδέσμου βιομηχάνων και εμπόρων της Βενεζουέλας υποστηριζόμενος από το στρατό. Ο νέος ηγέτης άλλαξε ξανά το όνομα της χώρας σε Δημοκρατία της Βενεζουέλας, αλλά οι υποστηρικτές του Τσάβες προκάλεσαν αντιπραξικόπημα. Τη νύχτα του Σαββάτου, στις 13 Απριλίου του 2002 ο Τσάβες επέστρεψε στην ηγεσία, τερματίζοντας τη συντομότερη κυβέρνηση στην ιστορία της χώρας. Ο Λούκας Ρινκόν Ρομέρο επαναδιορίστηκε διοικητής του Στρατού και το 2003 έγινε Υπουργός Εσωτερικών.
Το Δεκέμβριο του 2002, η κυβέρνηση Τσάβες αντιμετώπισε την απεργία των συνδικάτων, η οποία κράτησε δύο μήνες. Τον Αύγουστο του 2003, η Αντιπολίτευση ξεκίνησε τη διαδικασία για την καθαίρεση του Τσάβες. Το αρμόδιο Συμβούλιο απέρριψε την πρόταση και η ψηφοφορία έγινε στις 15 Αυγούστου2004. Το 59,25% ήταν κατά της ανατροπής της απόφασης για καθαίρεση του Προέδρου.
Οι σχέσεις της Βενεζουέλας με την Κούβα αναθερμάνθηκαν με την υπογραφή της Πρωτοβουλίας Μπολιβάρ για την Αμερική το Μάιο του 2005, από τους Τσάβες και Κάστρο. Αντίθετα, με τις ΗΠΑ ο Τσάβες υπήρξε έντονα επικριτικός στην εξωτερική τους πολιτική, κατηγορώντας την Αμερική ότι επιθυμεί τη δολοφονία του. Να σημειωθεί ότι τον Αύγουστο της ίδιας χρονιάς ο Αμερικανός τηλευαγγελιστής Πατ Ρόμπερτσον είχε ζητήσει δημόσια τη δολοφονία του, ζητώντας στη συνέχεια, συγγνώμη. Ο ίδιος είχε συγκρίνει τον ηγέτη της Βενεζουέλας με τον Χίτλερ.
Στις προεδρικές εκλογές της 3ης Δεκεμβρίου του 2006 ο Τσάβες επανεξελέγη από τον πρώτο γύρο για έξι ακόμα χρόνια.
Η επανεκλογή του για τρίτη φορά ερμηνεύθηκε από τον Τσάβες ως ψήφος υπέρ του σοσιαλιστικού του σχεδίου.
Στις 10 Ιανουαρίου του 2007 ο Τσάβες ορκίστηκε για μια ακόμα θητεία. Την ίδια χρονιά, παρά τις αντιδράσεις, προώθησε την παράταση της θητείας του ως το 2012. Η Εθνοσυνέλευση ενέκρινε τις συνταγματικές μεταρρυθμίσεις που είχε προτείνει η κυβέρνησή του ανοίγοντας το δρόμο για την παραμονή του στην εξουσία και την επόμενη δεκαετία.
Ωστόσο, στις 2 Δεκεμβρίου του 2007 ο Τσάβες υπέστη την πρώτη του ήττα. Στο δημοψήφισμα που διενεργήθηκε, οι πολίτες με οριακή πλειοψηφία 50,7% έναντι 49,2%, απέρριψαν το πακέτο των μεταρρυθμίσεων που προσπάθησε να περάσει. Με τις ματαιωθείσες μεταρρυθμίσεις, ο Τσάβες θα μπορούσε να διεκδικεί εφ’ όρου ζωής την επανεκλογή του, να καταργήσει την αυτονομία της κεντρικής τράπεζας, να ενισχύσει τον έλεγχό του στις ένοπλες δυνάμεις και να περιορίσει την ελευθεροτυπία σε καταστάσεις εκτάκτου ανάγκης.
Το 2009 το Κοινοβούλιο ενέκρινε τροπολογία του Συντάγματος με βάση την οποία καταργούνται οι περιορισμοί στην ανανέωση της θητείας προσώπων που εκλέγονται σε διάφορα αξιώματα απευθείας από το λαό, συμπεριλαμβανομένου του προέδρου. Συνακόλουθα, προκηρύχθηκε η διεξαγωγή δημοψηφίσματος για το Φεβρουάριο της ίδιας χρονιάς, ώστε ο Τσάβες να διεκδικήσει και τρίτη συνεχόμενη προεδρική θητεία, το 2012.
Στις 11 Φεβρουαρίου του 2009 σε τηλεοπτική του συνέντευξη, ο Τσάβες ανακοίνωσε ότι αποτράπηκε απόπειρα πραξικοπήματος. Σύμφωνα με ανακοίνωση, συνελήφθησαν εν ενεργεία στρατιωτικοί, που βρίσκονταν σε επαφές με στρατιωτικό στις ΗΠΑ.
Στις βουλευτικές εκλογές που διενεργήθηκαν το 2010, το κυβερνών Σοσιαλιστικό Κόμμα του προέδρου Τσάβες κέρδισε 94 έδρες, χωρίς όμως αυτοδυναμία, καθώς ο συνασπισμός της αντιπολίτευσης εξασφάλισε το 52% των ψήφων.
Το 2011 ο Τσάβες ασθένησε σοβαρά από καρκίνο και κατάφερε, έπειτα από θεραπείες, να κερδίσει την μάχη. Στις προεδρικές εκλογές στις 7 Οκτωβρίου του 2012 νίκησε τον αντίπαλό του, Ενρίκε Καπρίλες εξασφαλίζοντας νέα θητεία.
Στις 10 Δεκεμβρίου του 2012 μετέβη για ακόμα μία φορά στην Κούβα προκειμένου να υποβληθεί σε νέα χειρουργική επέμβαση μετά την επανεμφάνιση του καρκίνου. Επρόκειτο για την τέταρτη επέμβαση στην οποία υποβλήθηκε, λόγω του καρκίνου, από τον Ιούνιο του 2011. Ο ίδιος είχε ανακοινώσει τρεις ημέρες πριν από την εγχείριση, ότι επανεμφανίσθηκαν καρκινικά κύτταρα στην περιοχή του σώματος από την οποία είχε αφαιρεθεί κακοήθης όγκος.
Ο Ούγκο Τσάβες παντρεύτηκε δύο φορές και απέκτησε τέσσερα παιδιά.
Οι λαϊκές παραδόσεις και η λογοτεχνία βρίθουν από σκανδαλιστικές ιστορίες με αιμοβόρα βαμπίρ που τρομοκρατούν χωριά και πολιτείες... Καμιά τους ωστόσο δεν μπορεί να φτάσει σε εξεζητημένη φαντασία την ίδια την πραγματικότητα! Η καταγεγραμμένη ιστορία είναι πράγματι γεμάτη από «βαμπίρ», μόνο που τους ονομάζουμε ψυχοπαθείς κατά συρροή δολοφόνους. Μπορεί να μη μετατρέπονται σε νυχτερίδες, μοιράζονται ωστόσο με τους μυθολογικούς βρικόλακες την ίδια ακόρεστη δίψα για αίμα.
Ας δούμε λοιπόν δέκα ζωντανά βαμπίρ που θα έκαναν τον κόμη Δράκουλα να κλειστεί στο φέρετρό του από ντροπή Fritz Haarmann – «Ο βρικόλακας του Ανόβερο»
Επίσης γνωστός ως «σφαγέας του Ανόβερο», ο γερμανός ψυχοπαθής serial killer καταδικάστηκε για τον φόνο 24 ανθρώπων, αν και οι εκτιμήσεις κάνουν λόγο για πολύ μεγαλύτερο αριθμό. Παρά το γεγονός ότι η εγκληματική του καριέρα ξεκίνησε το 1898 (με κακοποίηση παιδιών), ο πρώτος του φόνος δεν θα συμβεί παρά τον Σεπτέμβριο του 1918
. Από τότε μέχρι και τον Ιούνιο του 1924, θα βιάσει, θα σκοτώσει και θα κατακρεουργήσει τουλάχιστον 24 νέους (ηλικίας 10-22 ετών), δολοφονώντας τα περισσότερα θύματά του δαγκώνοντάς τα στον λαιμό. Κατόπιν πουλούσε τα προσωπικά αντικείμενα των θυμάτων του, αλλά και τη σάρκα τους στη μαύρη αγορά, αφού την έγδερνε μεθοδικά. Η εξαιρετικά απεχθής φύση των εγκλημάτων του θα τον έφερναν ενώπιον της γκιλοτίνας στις 15 Απριλίου 1925, με τα τελευταία του λόγια να σημειώνουν: «Μετανοώ, αλλά δεν φοβάμαι τον θάνατο». Το κεφάλι του ψυχοπαθούς δολοφόνου διατηρήθηκε για μελλοντική έρευνα και κρατείται πλέον στην ιατρική σχολή του Gottingen...
Tsutomu Miyazaki – «Ο δράκουλας»
Γνωστός επίσης ως «Δολοφόνος μικρών κοριτσιών», ο Ιάπωνας κατά συρροή δολοφόνος σκότωσε και ακρωτηρίασε 4 νεαρά κοριτσάκια στην περίοδο 1988-1989 στο Τόκιο. Το νεαρότερο από τα θύματά του ήταν μόλις 4 ετών και το μεγαλύτερο 7 χρονών. Ο Miyazaki κακοποιούσε σεξουαλικά τα πτώματα και κατόπιν έπινε το αίμα τους, το οποίο και συνόδευε με τη βρώση των χεριών τους. Και σαν να μην έφταναν αυτά, έστελνε κατόπιν επιστολές και φωτογραφικό υλικό στις οικογένειες των κοριτσιών, περιγράφοντας με λεπτομέρειες τις αποτρόπαιες πράξεις του. Εκτελέστηκε στις 17 Ιουνίου 2008 χωρίς να δείξει το παραμικρό ίχνος μεταμέλειας για τις φρικαλεότητές του.
Philip Onyancha
Με φόρο αίματος τουλάχιστον 17 ψυχών, ο 32χρονος κενιάτης αιμοσταγής δολοφόνος ομολόγησε στις Αρχές ότι είχε σκοτώσει και πιει το αίμα όλων των θυμάτων του, στο πλαίσιο ενός ιδιόμορφου τελετουργικού. Τα θύματά του ήταν μάλιστα γυναικόπαιδα, με τους ισχυρισμούς του να κάνουν λόγο για κακό δαίμονα που τον έκανε συνεχώς διψασμένο για αίμα. Είχε μυηθεί στη διαβολική σέχτα από μια δασκάλα των σχολικών του χρόνων, που τον εισήγαγε στην τελετουργία των ιεροτελεστικών φόνων. Ο σκοπός του ήταν να σκοτώσει και να πιει το αίμα 100 γυναικών, «κατάφερα 17 και μένουν ακόμα 83», δήλωσε με συγκλονιστική απάθεια στην αστυνομία...
Nico Claux
Η ψυχιατρική πραγματογνωμοσύνη τον ήθελε «ψυχωτικό σαδιστή», ο κόσμος όμως τον χαρακτήριζε απλώς «τέρας»
. Ο Nicola Claux εργαζόταν ως νεκροθάφτης τον καιρό που πιάστηκε, το 1994, όταν και ομολόγησε ανθρωποκτονίες και τυμβωρυχίες. Οι αστυνομικές έρευνες στο διάμερισμά του θα αποκάλυπταν απομεινάρια σκελετών και φιάλες αίματος, κλεμμένες από την τοπική τράπεζα αίματος. Ο κανίβαλος έτρωγε ολόκληρα κομμάτια από πτώματα, στα οποία και είχε πρόσβαση λόγω του επαγγέλματός του, διανθίζοντας τα γεύματά του με φρέσκο αίμα. Ο «βρικόλακας» θα καταδικαζόταν για έναν φόνο σε 12 χρόνια κάθειρξης, θα έβγαινε ωστόσο στα 7, τον Μάρτιο του 2002. Έκτοτε ασχολείται με την τέχνη...
Marcelo de Andrade
Ο Marcelo de Andrade μεγάλωσε στις φαβέλες του Ρίο ντε Τζανέιρο, μέσα σε καθεστώς σωματικής και σεξουαλικής κακοποίησης. Τον Απρίλιο του 1991, θα ξεκινούσε ένα «σαφάρι» ανθρωποκτονιών που θα διαρκούσε 9 μήνες, διάστημα στο οποίο θα σκότωνε 12 ανθρώπους, όλα μικρά και άπορα παιδιά. Βίαζε τα θύματά του και κατόπιν τα σκότωνε, πίνοντας πάντα το αίμα τους για να «γίνω τόσο όμορφος όσο αυτά». Το άρρωστο μυαλό του αποκαλύπτεται στην ολότητά του μέσα από τα ίδια του τα λόγια: «Προτιμούσα νεαρά αγόρια επειδή είναι όμορφα και έχουν απαλό δέρμα. Ο ιερέας άλλωστε έλεγε ότι τα παιδιά πάνε κατευθείαν στον παράδεισο αν πεθάνουν σε ηλικία μικρότερη των 13 ετών. Ήξερα λοιπόν ότι τους κάνω χάρη, στέλνοντάς τα στον παράδεισο». Κρατείται πλέον σε ψυχιατρικό άσυλο...
Andrei Chikatilo – «Ο βιαστής του Rostov»
Ο Chikatilo σκότωσε το πρώτο του θύμα, ένα 9χρονο κοριτσάκι, στις 22 Δεκεμβρίου 1978. Θα συνέχιζε τις φρικιαστικές του πράξεις για 15 ολόκληρα χρόνια, διεκδικώντας τη ζωή 52 ακόμα ανθρώπων. Το σήμα-κατατεθέν των φονικών του περιλάμβανε αφαίρεση των οφθαλμών και ακρωτηριασμό των γεννητικών οργάνων των θυμάτων του, στοχεύοντας αγόρια και κορίτσια στην εφηβεία. Τα βίαζε και κανιβάλιζε τα πτώματά τους, γευόμενος ταυτόχρονα το αίμα τους. Κατά τη διάρκεια της δίκης του, ούρλιαζε αισχρολογίες πίσω από τα κάγκελα του κλουβιού που τον είχαν περιορίσει, δηλώνοντας ταυτόχρονα: «Είμαι ένα λάθος της φύσης, ένα τρελό τέρας». Εκτελέστηκε το 1994...
James Riva
Όταν ο Riva ήταν 23 ετών, θα πυροβολούσε την ανάπηρη γιαγιά του και κατόπιν θα τη μαχαίρωνε μπόλικες φορές στην καρδιά. Το όπλο του μάλιστα ήταν γεμάτο με επίχρυσες σφαίρες. Μετά θα έπινε το αίμα που ανάβλυζε από τα τραύματά της και θα παρέδιδε το σπίτι της στην πυρά, εξαφανίζοντας τα ίχνη του. Ο ψυχικά διαταραγμένος Riva ισχυριζόταν ότι ήταν βρικόλακας 700 ετών που χρειαζόταν αίμα για να επιβιώσει, την ίδια στιγμή που πίστευε ότι και η γιαγιά του ήταν βαμπίρ, που τον τάιζε αίμα κρυφά τη νύχτα ενώ αυτός κοιμόταν. Θα καταδικαζόταν σε ισόβια κάθειρξη πριν προλάβει να επεκτείνει τα βαμπιρο-ένστικτά του...
Mauricio Lopez
Όταν ο Lopez έμαθε ότι η ανιψιά του, Mariella Mendez, διατηρούσε κρυφό δεσμό με τον άντρα της αδερφής της, Macario Cruz, αποφάσισε να λήξει το θέμα με αίμα, του Cruz του αίμα συγκεκριμένα: τον μαχαίρωσε στην καρδιά και το συκώτι μπροστά στην ανιψιά του και τα 4 παιδιά της, γεμίζοντας ένα ποτήρι με το αίμα του που ανάβλυζε. Κατόπιν ήπιε το αίμα μπροστά στην έντρομη οικογένεια και έφυγε από το σπίτι. Συνελήφθη λίγο αργότερα και πλέον αντιμετωπίζει κατηγορίες για ανθρωποκτονία...
Daniel και Manuela Ruda
Ήταν το 2001 όταν το ζευγάρι από τη Γερμανία δολοφόνησε συνάδελφο του Daniel μαχαιρώνοντάς τον 66 φορές. Κατόπιν συνέθλιψαν τη σορό του με ένα σφυρί και ήπιαν το αίμα του, πριν επιδοθούν σε σεξουαλικό μαραθώνιο μέσα στο φέρετρο της Manuela. Ισχυρίστηκαν ότι δολοφόνησαν τον 33χρονο Frank Hackert κάτω από τις άμεσες διαταγές του Σατανά, την ίδια ώρα που τον είχαν επιλέξει ως θύμα γιατί ήταν «τόσο αστείος που θα ήταν τέλειος για γελωτοποιός του Διαβόλου»! Κατά τη διάρκεια της δίκης τους, δεν έδειξαν ίχνος μεταμέλειας, απειλώντας παράλληλα τους μάρτυρες με ύβρεις και σατανιστικά σύμβολα. Ο Daniel Ruda καταδικάστηκε σε 15 χρόνια φυλάκισης και η γυναίκα του σε 13...
Richard Chase – «Το βαμπίρ του Σακραμέντο»
Ο Richard Chase γεννήθηκε στην Καλιφόρνια τον Μάιο του 1950. Το «βαμπίρ του Σακραμέντο», όπως έμεινε γνωστός, θα σκότωνε 6 ανθρώπους στη διάρκεια ενός μόνο μήνα, κανιβαλίζοντας τα πτώματα και πίνοντας το αίμα τους. Ο ψυχικά διαταγμένος «βρικόλακας» απέκτησε εμμονή με τα σωματικά υγρά όταν νοσηλεύτηκε κάποια στιγμή για δηλητηρίαση του αίματος: είχε εγχύσει στο σώμα του αίμα κούνελου! Ο πρώτος του φόνος έλαβε χώρα στις 29 Δεκεμβρίου 1977 και ο τελευταίος στις 27 Ιανουαρίου, δολοφονώντας την 38χρονη Evelyn Miroth, τον 6χρονο γιο της και το μόλις 22 μηνών ανιψάκι της. Επιδόθηκε κατόπιν σε νεκροφιλία και κανιβαλισμό με το πτώμα της Evelyn, πίνοντας το αίμα του γιου της και τρώγοντας τα εσωτερικά του όργανα, περιλαμβανομένου του εγκεφάλου. Στις 8 Μαΐου 1979 θα καταδικαζόταν σε θάνατο, θα αυτοκτονούσε ωστόσο λίγο αργότερα στο κελί του ενώ περίμενε την εκτέλεση της ποινής του...
Στα 3,760 εκατομμύρια ουγκιές έφθαναν τα αποθέματα φυσικού χρυσού στα τέλη του 2012, σύμφωνα με έγγραφο της Τράπεζας της Ελλάδος (ΤτΕ), το οποίο διαβιβάστηκε στη Βουλή διά του υπουργού Οικονομικών Γιάννη Στουρνάρα, σε απάντηση ερώτησης της βουλευτού της Χρυσής Αυγής Ελένης Ζαρούλια για τα αποθέματα χρυσού που μεταφέρθηκαν εκτός Ελλάδος την περίοδο της κατοχής και τα σημερινά αποθέματα χρυσού της χώρας μας.
Όπως ενημερώνει η ΤτΕ, «στις 31/12/2012 τα αποθέματα φυσικού χρυσού ήταν 3.760 χιλιάδες ουγκιές, αξίας 4,74 δισ. ευρώ, από τα οποία το ήμισυ φυλάσσεται στην ΤτΕ και το υπόλοιπο φυλάσσεται στην Ομοσπονδιακή Τράπεζα της Νέας Υόρκης στις ΗΠΑ, την Τράπεζα της Αγγλίας και την Ελβετία». Στο έγγραφο αναφέρεται, επίσης, ότι «το απόθεμα σε χρυσό της ΤτΕ, το οποίο πράγματι είχε κατά τη διάρκεια του πολέμου μεταφερθεί τελικά προς φύλαξη στην Τράπεζα της Αγγλίας, επαναπατρίσθηκε σταδιακά μεταξύ των ετών 1946 και 1956. Πληροφόρηση για το όλο θέμα περιέχεται στην Έκθεση της Τράπεζας της Ελλάδος για τα έτη 1941-46, σε εκείνη για το έτος 1950 και σε μεταγενέστερες».