Συνηθως το τραγουδακι της ημερας το βαζω προς το τελος της και τις περισσοτερες φορες ειναι αντιπροσωπευτικο των εξελιξεων της συγκεκριμενης μερας,κατι που πιθανον ενιωσα,κατι που ακουσα τυχαια,κατι που ισως να μου το προτεινε καποιο αγαπημενο προσωπο η και κατι που θυμηθηκα ξαφνικα.Το σημερινο τραγουδακι ομως,ερχεται στη στηλη μας κατι σα θλιβερο καθηκον η σαν μια `ιερη` υποχρεωση κι αυτο γιατι σημερα το πρωι εφυγε απ`τη ζωη ο αγαπημενος τραγουδιστης,τολμω να πω,ολων των Ελληνων,μικρων και μεγαλων,αντρων και γυναικων,ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΗΤΡΟΠΑΝΟΣ. Ενας τραγουδιστης που επαιρνε τα λογια και τα ταξιδευε στους ανθρωπους με μια γνησια,λιτη,σχεδον αριστοκρατικη μαγκια και με μια φωνη ζεστη και ιδιαιτερη. Μια τετοια επιλογη τραγουδιου ομως,καθε αλλο παρα ευκολη ειναι τελικα,την ωρα που σκεφτεσαι το ενα,σου ερχεται αμεσως ενα αλλο και συνειδητοποιεις γι`αλλη μια φορα ποσο μεγαλη απωλεια ηταν σημερινη. Το σιγουρο ειναι λοιπον οτι θ`ακολουθησουν κι αλλα `τραγουδια της ημερας` για τον αξεχαστο ΔΗΜΗΤΡΗ μας στο μελλον. ΣΒΗΣΕ ΤΟ ΦΕΓΓΑΡΙ…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου