ΕΝΑ ΑΣΤΕΙΟ ΠΟΙΗΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΠΟΙΗΣΗΣ-ΕΝΑΣ ΥΜΝΟΣ ΣΤΟΝ Κ_ _Ο!

Κωλοι πολλοι υπαρχουνε εις το ωραιον φυλλον,
με σχηματα διαφορα σε μεγεθος ποικιλον.
Κωλοι χοντροι,κωλοι λεπτοι,κωλοι απαλοι κι αφρατοι
κωλοι σα ζυμη μαλακοι και κωλαροι τριζατοι,
κωλοι σκληροι σαν πετρινοι και αλλοι λαστιχενιοι
κωλοι δροσατοι τροφαντοι και κωλοι μαραμενοι
κωλοι μεγαλοι σα βουνα και κωλοι μια χουφτιτσα
κωλοι που`χουν κουνηματα και κανουνε καπριτσια
κωλοι σαν ταβλα επιπεδοι και αλλοι ψηλα βαλμενοι
κωλοι σα φραπες τουρλωτοι κι αλλοι κρεμασμενοι
κωλοι κομψοι,συμμετρικοι και περιποιημενοι
και κωλοι ασουλουπωτοι ,μπογοι κακοδεμενοι!


Κωλοι σαν τριανταφυλλο και κωλοι σαν αχλαδι
κωλοι που προκαλουν κλωτσια κι αλλοι που θελουν χαδι
κωλοι σαν αλαβαστρινοι ,που μοιαζουν με καθρεφτη
κωλοι που θελουν φιλημα κι αλλοι που θελουν νεφτι
κωλοι σπανιοι,δασυτριχοι,κωλοι σαν κολιτσιδες
και κωλοι που στεναζουνε απ`τις αιμοροιδες


Κωλοι ακριβοι,κωλοι φθηνοι,μοναχα δυο παραδες
και κωλοι που προοσφερονται εις τους κωλομπαραδες
κωλοι τοιουτων,ευτραφεις,μοσχοπουδραρισμενοι
και κωλοι απλησιαστοι γιατ`ειναι λερωμενοι


Κωλοι αριστουργηματα,ολο καλλιγραφια
και κωλοι σαν της μυλωνους την ανορθογραφια.
Κωλοι που σε ζαλιζουνε σαν τους κρυφοκοιτας
και που σε κανουνε να λες `η ταν η επι τας`
Κωλοι οπου το βλεμμα σου δε ξεκολλα ευκολως
που τους θωρεις οταν περνουν κι αναφωνεις…`Τι κωλος!!!`