ΝΤΙΝΟΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΠΟΥΛΟΣ (ΠΟΙΗΤΗΣ)
ΝΤΙΝΟΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΠΟΥΛΟΣ (1931)
Ο Ντίνος Χριστιανόπουλος (λογοτεχνικό ψευδώνυμο του Κωνσταντίνου Δημητριάδη) γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Φοίτησε στο τμήμα Φιλολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και από το 1958 ως το 1965 εργάστηκε ως βιβλιοθηκάριος στη Δημοτική Βιβλιοθήκη της πόλης. Παράλληλα το 1958 ίδρυσε και ανέλαβε υπό τη διεύθυνσή του το περιοδικό Διαγώνιος, που κυκλοφόρησε ως το 1983 με ολιγόχρονες παύσεις. Το 1962 δημιούργησε τις εκδόσεις της Διαγωνίου (που συνεχίζονται ως σήμερα) και από το 1965 εργάστηκε ως διορθωτής και επιμελητής. Το 1974 ίδρυσε τη Μικρή Πινακοθήκη της Διαγωνίου που έχει ως στόχο την προβολή νέων καλλιτεχνών της συμπρωτεύουσας, με στενούς συνεργάτες του Κάρολο Τσίζεκ και Νίκο Νικολαΐδη. Την πρώτη του εμφάνιση στη λογοτεχνία πραγματοποίησε το 1949 με τη δημοσίευση του ποιήματος Βιογραφία στο περιοδικό της Θεσσαλονίκης Μορφές. Τον επόμενο χρόνο κυκλοφόρησε η πρώτη του ποιητική συλλογή με τίτλο Εποχή των ισχνών αγελάδων. Ο Ντίνος Χριστιανόπουλος τοποθετείται ανάμεσα στους σημαντικότερους ποιητές της ομάδας που είναι γνωστή ως Κύκλος της Διαγωνίου και κινήθηκε στο πλαίσιο του ομώνυμου περιοδικού που ο ίδιος ίδρυσε (Νίκος - Αλέξης Ασλάνογλου, Γιώργος Ιωάννου, Τάσος Κόρφης, Βασίλης Καραβίτης κ.α.). Η ποίησή του χαρακτηρίζεται από έντονα ερωτική διάθεση και επιρροές από το έργο του Κωνσταντίνου Καβάφη.
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΙΣ ΒΡΑΒΕΥΣΕΙΣ
Ντίνο
ς Χριστιανόπουλος, πιστός στο «Εναντίον» του, δήλωσε «Δεν θα απλώσω χέρι για το βραβείο»
Ντίνος Χριστιανόπουλος, Στρατιώτης στο 602 Τ.Π. με γατούλα των μαγειρείων στην αγκαλιά του (από αρχείο Ντίνου Παπασπύρου, Θεσσαλονίκη).
«Είμαι εναντίον της κάθε τιμητικής διάκρισης, απ' όπου και αν προέρχεται. Δεν υπάρχει πιο χυδαία φιλοδοξία από το να θέλουμε να ξεχωρίζουμε. Αυτό το απαίσιο «υπείροχον έμμεναι άλλων» που μας άφησαν οι αρχαίοι», έγραφε στο περιοδικό «Διαγώνιος» τεύχος 1, Ιανουάριος - Απρίλιος 1979, προκαλώντας ένα σεισμό πολλών Ρίχτερ, όχι όμως στη Θεσσαλονίκη, εκεί τον γνωρίζουν και τον παραδέχονται γι' αυτό που είναι και γι' αυτά που πιστεύει. Τον αγαπούν για τα Ποιήματά του και όχι μόνον στη Θεσσαλονίκη. Ιδίως οι νέοι που ζητούν να τον συναντήσουν όταν ακόμα τα φτερά τους είναι έτοιμα για πετάγματα, πριν οι κοινωνικές συμβάσεις και συνθήκες τους κρατήσουν κάτω στη γη, με τα συνήθη προσχήματα. «Η παρέα του Ντορέ» της Θεσσαλονίκης πρέπει να χάρηκε, και για το Μεγάλο Βραβείο Γραμμάτων και που δεν το πήρε ο Ντίνος Χριστιανόπουλος. Αναγνωρίζοντας την καταξίωση από πλευράς πολιτείας, αλλά και το δικαίωμα του ποιητή «να μην απλώσει χέρι για το βραβείο», ο Ντίνος Παπασπύρου έστειλε στη στήλη στιγμές φωτογραφικές που δείχνουν τον Ντίνο Χριστιανόπουλο σε διάφορους σταθμούς της ζωής του. Στις περισσότερες χαμογελά ελαφρά, σε όλες είναι ήρεμος και κομψός, ακόμη και με τη χλαίνη και τον μπερέ στα χιόνια, στρατιώτης στο 602 Τάγμα Πεζικού, με μια γατούλα των μαγειρείων αγκαλιά. Αυτή η τόσο γαλήνια φωτογραφία δείχνει τον ψυχισμό του ανθρώπου, όσο για τον ποιητή Ντίνο Χριστιανόπουλο τον βρίσκουμε πάντα στα ποιήματά του...
ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου